ιχνηλάτηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ιχνηλάτηση	οι	ιχνηλατήσεις
γενική	της	ιχνηλάτησης*	των	ιχνηλατήσεων
αιτιατική	την	ιχνηλάτηση	τις	ιχνηλατήσεις
κλητική		ιχνηλάτηση		ιχνηλατήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ιχνηλατήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιχνηλάτηση < ιχνηλατώ + -ση < (ελληνιστική κοινή) ἰχνηλατέω < ἴχνος + ἐλαύνω

Ουσιαστικό

ιχνηλάτηση θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα τού ιχνηλατώ

Συνώνυμα

• ιχνηλασία

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ίχνος και ελαύνω

Μεταφράσεις

    ιχνηλάτηση

→ δείτε τη λέξη ιχνηλασία