θραύση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	θραύση	οι	θραύσεις
γενική	της	θραύσης*	των	θραύσεων
αιτιατική	τη	θραύση	τις	θραύσεις
κλητική		θραύση		θραύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, θραύσεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θραύση < αρχαία ελληνική θραῦσις < θραύω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈθɾaf.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : θραύ‐ση

Ουσιαστικό

θραύση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του θραύω

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη θραύω

Πολυλεκτικοί όροι

• κάνω θραύση: πετυχαίνω ή εξαπλώνομαι σε μεγάλο βαθμό

Μεταφράσεις

    θραύση

αγγλικά : shattering (en) γαλλικά : bris (fr)