εὔσωμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	εὔσωμος	τὸ	εὔσωμον
γενική	τοῦ/τῆς	εὐσώμου	τοῦ	εὐσώμου
δοτική	τῷ/τῇ	εὐσώμῳ	τῷ	εὐσώμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	εὔσωμον	τὸ	εὔσωμον
κλητική ὦ!		εὔσωμε		εὔσωμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	εὔσωμοι	τὰ	εὔσωμᾰ
γενική	τῶν	εὐσώμων	τῶν	εὐσώμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	εὐσώμοις	τοῖς	εὐσώμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	εὐσώμους	τὰ	εὔσωμᾰ
κλητική ὦ!		εὔσωμοι		εὔσωμᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	εὐσώμω	τὼ	εὐσώμω
γεν-δοτ	τοῖν	εὐσώμοιν	τοῖν	εὐσώμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εὔσωμος (ελληνιστική κοινή) < εὖ + σῶμα, μορφολογικά αναλύεται εὔ- + -σωμος

Επίθετο

εὔσωμος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• με καλή σωματική διάπλαση, με γερό σώμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις εὖ και σῶμα

Πηγές

• εὔσωμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.