ἐχθρότης

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἐχθρότης	αἱ	ἐχθρότητες
γενική	τῆς	ἐχθρότητος	τῶν	ἐχθροτήτων
δοτική	τῇ	ἐχθρότητι	ταῖς	ἐχθρότησι(ν)
αιτιατική	τὴν	ἐχθρότητα	τὰς	ἐχθρότητᾰς
κλητική ὦ!		ἐχθρότης		ἐχθρότητες
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐχθρότης < αρχαία ελληνική ἐχθρ(ός) + -ότης

Ουσιαστικό

ἐχθρότης θηλυκό

• η εχθρότητα

  ※  (χρήση καθαρεύουσας σε νεότερο κείμενο) εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 02.08.2014^{(νεκρός σύνδεσμος)}

  Ο αντισημιτισμός, που ενδημούσε παλαιόθεν στις χώρες της χριστιανικής Ευρώπης, βρήκε τη φρικώδη κορύφωσή του στο Ολοκαύτωμα. Η υποβόσκουσα εχθρότης έναντι των Εβραίων, προϊόν δαιμονοποίησης με θρησκευτική αφετηρία, καθώς και η καταλαλιά για ορισμένα στοιχεία της συμπεριφοράς τους (τοκογλυφία, αυτοπροστατευτική απομόνωση κ.ά.), εξηγήσιμα ως παράγοντες επιβίωσης σε συχνά άξενο περιβάλλον, κωδικοποιήθηκαν εγκληματικά από τη χιτλερική Γερμανία και συγκρότησαν το πιο χυδαίο κατηγορώ εναντίον ανθρώπων, με αφορμή την καταγωγή τους. Η φρίκη του Ολοκαυτώματος ήταν η μοιραία συνέπεια της εγκληματικής ναζιστικής λογικής, που στιγματίζει ανεξίτηλα την πεπολιτισμένη Ευρώπη.