εξαλείφω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εξαλείφω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐξαλείφω < ἐξ + ἀλείφω (εξ- + αλείφω)

Προφορά

ΔΦΑ : /e.ksaˈli.fo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ξα‐λεί‐φω

παλιότερος συλλαβισμός : εξ‐α‐λεί‐φω

Ρήμα

εξαλείφω

1. αφαιρώ κάτι από κάποια επιφάνεια

   ≈ συνώνυμα: σβήνω, ξεπλένω, αφανίζω, καθαρίζω

   ※  καὶ τ' ἄστρα τ' ἀναρίθμητα / ἀπὸ τὸν μέγαν Ὄλυμπον / πάντα ἐξαλείφει. (Ανδρέας Κάλβος, Ἡ Λύρα, Ὠδὴ δευτέρα, Εἰς δόξαν, ι΄, 1824)

2. (νομικός όρος) αφαιρώ μέρος κειμένου που έχει νομική υπόσταση

   ≈ συνώνυμα: διαγράφω, καταργώ, ακυρώνω

   ⮡  Δήλωση πρέπει να υποβάλει και καθένας που εξάλειψε υποθήκη ή προσημείωση στα ακίνητά του.

3. (μεταφορικά) προκαλώ καταστροφή, χαμό ή θάνατο

   ≈ συνώνυμα: χαλάω, εξαφανίζω, εξολοθρεύω

   ※  Τότε ἄρχισε ὁ Ἀρμασμπέρης νὰ λαβαίνει μέτρα πῶς νὰ μ' ἐξαλείψει. (Ιωάννης Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα, βιβλίον γ΄, κεφ. 3ον, περίπου 1830)

Συνώνυμα

• απαλείφω

Συγγενικά

• εξάλειψη

Μεταφράσεις

    εξαλείφω

αγγλικά : eliminate (en), obliterate (en) γαλλικά : éliminer (fr), supprimer (fr), éradiquer (fr) γερμανικά : beseitigen (de), auslöschen (de)