ενοίκηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ενοίκηση	οι	ενοικήσεις
γενική	της	ενοίκησης*	των	ενοικήσεων
αιτιατική	την	ενοίκηση	τις	ενοικήσεις
κλητική		ενοίκηση		ενοικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ενοικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ενοίκηση < ελληνιστική κοινή ἐνοίκησις < αρχαία ελληνική ἐνοικέω / ἐνοικῶ

Ουσιαστικό

ενοίκηση θηλυκό

• (λόγιο) η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του ενοικώ

Συνώνυμα

• διαμονή
• κατοίκηση
• εγκατάσταση

Συγγενικά

• ενοικώ
• → δείτε τις λέξεις εν, οικώ και οίκος

Μεταφράσεις

    ενοίκηση

→ δείτε τις λέξεις διαμονή, κατοίκηση και εγκατάσταση