εμμελής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	εμμελής	η	εμμελής	το	εμμελές
γενική	του	εμμελούς*	της	εμμελούς	του	εμμελούς
αιτιατική	τον	εμμελή	την	εμμελή	το	εμμελές
κλητική		εμμελή(ς)		εμμελής		εμμελές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	εμμελείς	οι	εμμελείς	τα	εμμελή
γενική	των	εμμελών	των	εμμελών	των	εμμελών
αιτιατική	τους	εμμελείς	τις	εμμελείς	τα	εμμελή
κλητική		εμμελείς		εμμελείς		εμμελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εμμελής < αρχαία ελληνική ἐμμελής < ἐν + μέλος (μελωδία)

Επίθετο

εμμελής, -ής, -ές

1. που είναι σύμφωνος με τους νόμους του μέλους

   ≈ συνώνυμα: αρμονικός

2. (μουσική) μελωδικός, εύηχος, με σωστό ήχο

   η εμμελής απαγγελία των Ευαγγελίων στις ακολουθίες

Συγγενικά

• εμμέλεια
• εμμελώς
• → δείτε τη λέξη μέλος

Μεταφράσεις

    εμμελής

αγγλικά : melodic (en)