δυσφήμηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δυσφήμηση	οι	δυσφημήσεις
γενική	της	δυσφήμησης*	των	δυσφημήσεων
αιτιατική	τη	δυσφήμηση	τις	δυσφημήσεις
κλητική		δυσφήμηση		δυσφημήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δυσφημήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσφήμηση < (μεταφραστικό δάνειο) γαλλική diffamation, → δείτε και τα ρήματα δυσφημίζω και δυσφημώ

Ουσιαστικό

δυσφήμηση θηλυκό

• ενέργεια (δήλωση, διασπορά φημών) ή άλλες πράξεις κ.λπ.) με την οποία προσβάλλεται η υπόληψη, η δημόσια εικόνα κάποιου ή θίγονται τα συμφέροντά του (ισχύει και ευρύτερα, πέρα από πρόσωπα)

  ⮡  η δυσφήμησή μου ως επαγγελματία ξεκίνησε με όσα δήλωσε στη χθεσινή της συνέντευξη στην τηλεόραση

  ⮡  αυτά που έγραψε ήταν δυσφήμηση της εταιρίας μας

  ⮡  ο χτεσινός αγώνας μόνο δυσφήμηση για το ποδόσφαιρο μπορεί να χαρακτηριστεί

Άλλες γραφές

• δυσφήμιση

Συγγενικά

• δυσφημιστικός
• → δείτε τις λέξεις δυσ- και φήμη

Αντώνυμα

• διαφήμιση

Μεταφράσεις

    δυσφήμηση

αγγλικά : defamation (en) γαλλικά : diffamation (fr)

Πηγές

• δυσφήμηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας