δυσφήμιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δυσφήμιση	οι	δυσφημίσεις
γενική	της	δυσφήμισης*	των	δυσφημίσεων
αιτιατική	τη	δυσφήμιση	τις	δυσφημίσεις
κλητική		δυσφήμιση		δυσφημίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, δυσφημίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δυσφήμιση < δυσφημί((ζω) + -ση

Ουσιαστικό

δυσφήμιση θηλυκό

• άλλη γραφή του δυσφήμηση < δυσφημώ

Πηγές

• δυσφήμιση, δυσφήμηση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας