δρύφακτο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	δρύφακτο	τα	δρύφακτα
γενική	του	δρύφακτου	των	δρύφακτων
αιτιατική	το	δρύφακτο	τα	δρύφακτα
κλητική		δρύφακτο		δρύφακτα
Κατηγορία όπως «σίδερο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δρύφακτο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δρύφακτος με μεταπλασμό σε ουδετέρου γένους με βάση την αιτιατική

Ουσιαστικό

δρύφακτο ουδέτερο

1. (επίσημο, τεχνολογία) κινητή μπάρα ή δοκός που κατεβαίνοντας εμποδίζει την κίνηση οχημάτων ή πεζών
2. (επίσημο, ναυτικός όρος) κουπαστή, παραπέτο, στηθαίο

Άλλες μορφές

• δρύφρακτο

Μεταφράσεις

    δρύφακτο

Πηγές

• δρύφρακτο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• δρύφακτο - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
• δρύφρακτο - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)