διεκδίκηση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διεκδίκηση	οι	διεκδικήσεις
γενική	της	διεκδίκησης*	των	διεκδικήσεων
αιτιατική	τη	διεκδίκηση	τις	διεκδικήσεις
κλητική		διεκδίκηση		διεκδικήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, διεκδικήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διεκδίκηση < διεκδικώ + -ση

Ουσιαστικό

διεκδίκηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του διεκδικώ

Άλλες μορφές

• διεκδίκησις

Μεταφράσεις

    διεκδίκηση

αγγλικά : pretension (en) γαλλικά : revendication (fr)