διδακτέος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	διδακτέος	η	διδακτέα	το	διδακτέο
γενική	του	διδακτέου	της	διδακτέας	του	διδακτέου
αιτιατική	τον	διδακτέο	τη	διδακτέα	το	διδακτέο
κλητική		διδακτέε		διδακτέα		διδακτέο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	διδακτέοι	οι	διδακτέες	τα	διδακτέα
γενική	των	διδακτέων	των	διδακτέων	των	διδακτέων
αιτιατική	τους	διδακτέους	τις	διδακτέες	τα	διδακτέα
κλητική		διδακτέοι		διδακτέες		διδακτέα
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

διδακτέος < αρχαία ελληνική διδακτέον (ἐστί) < ρηματικό επίθετο διδακτέος

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.ðaˈkte.os/

Επίθετο

διδακτέος, -α, -ο

1. που πρέπει να διδαχτεί

   συνήθως στη φράση: διδακτέα ύλη

Μεταφράσεις

    διδακτέος

γαλλικά : à enseigner (fr)

    διδακτέα ύλη

γαλλικά : programme (fr) d'études (fr), cursus (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

διδακτέος < ρηματικό επίθετο του διδάσκω

Επίθετο

διδακτέος, -α, -ον

• που πρέπει να διδαχτεί

  διδακτέον ἐστί

Πηγές

• «διδακτέος» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «διδακτέος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• «διδακτέον» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.