διδακτέος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	διδακτέος	διδακτέα	διδακτέο
γενική	διδακτέου	διδακτέας	διδακτέου
αιτιατική	διδακτέο	διδακτέα	διδακτέο
κλητική	διδακτέε	διδακτέα	διδακτέο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	διδακτέοι	διδακτέες	διδακτέα
γενική	διδακτέων	διδακτέων	διδακτέων
αιτιατική	διδακτέους	διδακτέες	διδακτέα
κλητική	διδακτέοι	διδακτέες	διδακτέα

Ετυμολογία

διδακτέος < αρχαία ελληνική διδακτέον (ἐστί) < ρηματικό επίθετο διδακτέος

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.ðaˈktɛ.ɔs/

Επίθετο

διδακτέος, -α, -ο

1. (λόγιο) που πρέπει να διδαχτεί

   συνήθως στη φράση: διδακτέα ύλη

Μεταφράσεις

    διδακτέος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

διδακτέος < ρηματικό επίθετο του διδάσκω

Επίθετο

διδακτέος, -α, -ον

• που πρέπει να διδαχτεί

  διδακτέον ἐστί

Πηγές

• διδακτέος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «διδακτέος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• «διδακτέον» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.