διαρρηγνύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

διαρρηγνύω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαρρήγνυ(μι) με μεταπλασμό σε -ω < δια- + ῥήγνυμι (→ δείτε και ρρ)

Προφορά

ΔΦΑ : /ði̯a.ɾiˈɣni.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐αρ‐ρη‐γνύ‐ω

Ρήμα

διαρρηγνύω, πρτ.: διαρρήγνυα, αόρ.: διέρρηξα, παθ.φωνή: διαρρηγνύομαι, στ.μέλλ.: θα διαρραγώ, π.αόρ.: διαρρήχθηκα/διερράγη^3ο, μτχ.π.π.: διαρρηγμένος/διερρηγμένος

1. (λόγιο) ανοίγω βίαια και παράνομα κλειστό χώρο με σκοπό να κλέψω

   ⮡  άγνωστοι διέρρηξαν το χρηματοκιβώτιο

   ≈ συνώνυμα: παραβιάζω

2. σκίζω, σπάω κάτι βίαια

Εκφράσεις

• διαρρηγνύω τα ιμάτια μου

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Μεταφράσεις

    διαρρηγνύω

αγγλικά : break in (en) γαλλικά : rompre (fr), briser (fr) , cambrioler (fr)