διαβατήριο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	διαβατήριο	τα	διαβατήρια
γενική	του	διαβατηρίου & διαβατήριου	των	διαβατηρίων
αιτιατική	το	διαβατήριο	τα	διαβατήρια
κλητική		διαβατήριο		διαβατήρια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

διαβατήριο < στον ενικό, (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαβατήρια (εννοείται ἱερά: θυσίες πριν διαβούμε τα σύνορα) < επίθετο διαβατήριος^[1]

Ελληνικό διαβατήριο.

διαβατήριο ουδέτερο

επίσημο ταξιδιωτικό έγγραφο, απαραίτητο για να ταξιδέψει κανείς στο εξωτερικό. Έχει μορφή μικρού βιβλιαρίου και φέρει τη φωτογραφία του κατόχου
⮡ αρμόδιες για την έκδοση και την ανανέωση διαβατηρίων είναι οι αστυνομικές αρχές

⮡ με την κάρτα επιβίβασης στο χέρι προχωρήσαμε για τον έλεγχο διαβατηρίων
(μεταφορικά) οτιδήποτε επιτρέπει σε κάποιον να εισέλθει σε έναν επαγγελματικό, καλλιτεχνικό κ.λπ χώρο
⮡ ένα πτυχίο δεν είναι απαραίτητα το διαβατήριο για την επιτυχία

διαβατήριο