δεοντοκρατία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	δεοντοκρατία	οι	δεοντοκρατίες
γενική	της	δεοντοκρατίας	των	δεοντοκρατιών
αιτιατική	τη	δεοντοκρατία	τις	δεοντοκρατίες
κλητική		δεοντοκρατία		δεοντοκρατίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δεοντοκρατία < (δέον) δεοντ- + -ο- + -κρατία

Ουσιαστικό

δεοντοκρατία θηλυκό

• (φιλοσοφία, ηθική) η πεποίθηση ότι η αξιολόγηση των επιλογών μας πρέπει να γίνεται ανάλογα με το αν οι πράξεις που προκύπτουν από αυτές είναι ηθικές ή μη, με βάση συγκεκριμένους κανόνες και αρχές

  ※  Δεοντοκρατία: αποτελεί μια από τις κατηγορίες της κανονιστικής ηθικής θεωρίας, που τοποθετεί την ηθικότητα μιας πράξης στην ίδια την πράξη. Έτσι μια πράξη αξιολογείται ως ορθή ή εσφαλμένη αυτή καθεαυτή. Γενικώς οι φιλόσοφοι της 'δεοντοκρατίας, όπως ο Καντ, προτείνουν συγκεκριμένους κανόνες ή αρχές που μας καθοδηγούν. (…) Αντίθετα με τη συνεπειοκρατία και τη δεοντοκρατία, η αρεταϊκή ηθική δε μας προσφέρει κάποια φόρμουλα σχετικά με το τι πρέπει να πράττουμε σε συγκεκριμένες καταστάσεις. (Βασικοί όροι της νεότερης ηθικής φιλοσοφίας)

Σημειώσεις

• η έννοια της δεοντοκρατίας συνήθως τίθεται σε σύγκριση με την συνεπειοκρατία, κατά την οποία η πράξη κρίνεται ηθική / αγαθή ανάλογα με το αποτέλεσμά της και όχι αυτή καθαυτή

Μεταφράσεις

    δεοντοκρατία

αγγλικά : deontocracy (en) ιταλικά : deontocrazia (it)