δακρυώδης

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δακρυώδης	τὸ	δακρυῶδες
γενική	τοῦ/τῆς	δακρυώδους	τοῦ	δακρυώδους
δοτική	τῷ/τῇ	δακρυώδει	τῷ	δακρυώδει
αιτιατική	τὸν/τὴν	δακρυώδη	τὸ	δακρυῶδες
κλητική ὦ!		δακρυῶδες		δακρυῶδες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δακρυώδεις	τὰ	δακρυώδη
γενική	τῶν	δακρυώδων	τῶν	δακρυώδων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δακρυώδεσῐ(ν)	τοῖς	δακρυώδεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δακρυώδεις	τὰ	δακρυώδη
κλητική ὦ!		δακρυώδεις		δακρυώδη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δακρυώδει	τὼ	δακρυώδει
γεν-δοτ	τοῖν	δακρυώδοιν	τοῖν	δακρυώδοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'μανιώδης' όπως «μανιώδης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δακρυώδης, ήδη τον 5ο αιώνα στον Ιπποκράτη < δάκρυ / δάκρυ(ον) + -ώδης

Επίθετο

δακρυώδης, -ης, -ες

1. (ιατρική) που εκκρίνει υγρό (όπως ένα δάκρυ)
2. που μοιάζει με δάκρυ
3. γεμάτος δάκρυα
4. αξιοθρήνητος, αξιοδάκρυτος

Πηγές

• δακρυώδης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δακρυώδης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.