βεβυσμένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	βεβυσμένος	ἡ	βεβυσμένη	τὸ	βεβυσμένον
γενική	τοῦ	βεβυσμένου	τῆς	βεβυσμένης	τοῦ	βεβυσμένου
δοτική	τῷ	βεβυσμένῳ	τῇ	βεβυσμένῃ	τῷ	βεβυσμένῳ
αιτιατική	τὸν	βεβυσμένον	τὴν	βεβυσμένην	τὸ	βεβυσμένον
κλητική ὦ!		βεβυσμένε		βεβυσμένη		βεβυσμένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	βεβυσμένοι	αἱ	βεβυσμέναι	τὰ	βεβυσμένᾰ
γενική	τῶν	βεβυσμένων	τῶν	βεβυσμένων	τῶν	βεβυσμένων
δοτική	τοῖς	βεβυσμένοις	ταῖς	βεβυσμέναις	τοῖς	βεβυσμένοις
αιτιατική	τοὺς	βεβυσμένους	τὰς	βεβυσμένᾱς	τὰ	βεβυσμένᾰ
κλητική ὦ!		βεβυσμένοι		βεβυσμέναι		βεβυσμένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	βεβυσμένω	τὼ	βεβυσμένᾱ	τὼ	βεβυσμένω
γεν-δοτ	τοῖν	βεβυσμένοιν	τοῖν	βεβυσμέναιν	τοῖν	βεβυσμένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή 1

βεβυσμένος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου (βέβυσμαι) του ρήματος βύω: βουλωμένος, φουσκωμένος, στουπωμένος

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 4 (δ. Τὰ ἐν Λακεδαίμονι.), στίχ. 134 (στίχοι 133-135)

  τόν ῥά οἱ ἀμφίπολος Φυλὼ παρέθηκε φέρουσα | νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον· αὐτὰρ ἐπ᾽ αὐτῷ | ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα.

  Αυτό της έφερε η Φυλώ, | γεμάτο νήμα δουλεμένο, | και τεντωμένη επάνω του την ηλακάτη με μαλλί μενεξεδένιο.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※  2/3ος κε αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, 7.36, @scaife.perseus

  ὑπὸ τῆς γὰρ ὀσμῆς οὐδὲ εἷς δυνήσεται | ἁπλῶς διελθεῖν τὸν στενωπὸν τουτονί· | ὁ δὲ παριὼν πᾶς εὐθέως πρὸς τὴν θύραν | ἑστήξετ’ ἀχανής, προσπεπατταλευμένος, | ἄφωνος, ἄχρι ἂν τῶν φίλων βεβυσμένος | τὴν ῥῖν’ ἕτερός τις προσδραμὼν ἀποσπάσῃ.

  → λείπει η μετάφραση

Μετοχή 2

βεβυσμένος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου (βέβυσμαι) του ρήματος βύζω