βαλμάς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	βαλμάς	οι	βαλμάδες
γενική	του	βαλμά	των	βαλμάδων
αιτιατική	τον	βαλμά	τους	βαλμάδες
κλητική		βαλμά		βαλμάδες
Κατηγορία όπως «ψαράς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βαλμάς < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

βαλμάς αρσενικό ((δημοτική)

1. (επάγγελμα) βοσκός ή εκτροφέας μεγάλων ζώων (αλόγων, μουλαριών, βοδιών κ.λπ.)· ιπποφορβός, ζωέμπορος
2. εκμισθωτής (μεγάλων) ζώων για αλώνισμα

   ※  Κάπου βροντάει μια τουφεκιά ή κυνηγού ή δραγάτη, | και κάπου κάπου ο αντίλαλος βραχνό τραγούδι φέρνει | του αλογολάτη, του βαλμά, οπού γυρνάει κ' εκείνος.

   Κώστας Κρυστάλλης, «Το ηλιοβασίλεμα» (1893).

   → δείτε και τις λέξεις αλογάρης, αλογατάρης, αλογολάτης, μουλαρολάτης, γαϊδουροβοσκός και γαϊδουρολάτης

3. (πτηνό) γκιόνης

   ※  Ο βαλμάς σήμερα είναι πουλί, ούτε μεγαλύτερο ούτε μικρότερο από κότσυφα, αλλά στα παλιά χρόνια ήτον άνθρωπος και φύλαγε άλογα στο λιβάδι.

   Δημήτριος Λουκόπουλος, Νεοελληνική μυθολογία: ζώα - φυτά (Αθήνα: Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφελίμων Βιβλίων - Βιβλιοπωλείον Ι.Ν. Σιδέρη, 1940), σ. 135. Στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Νεοελληνικών Σπουδών Ανέμη· πρόσβαση: 2022-10-06.

Συγγενικά

• βαλμαδιό
• βαλμαριό
• Βαλμάς (επώνυμο)

Μεταφράσεις

    βαλμάς

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
• Στέργιος Βαγγλής, Ερμηνευτικό λεξικό του xαλκιδικιώτικου ιδιώματος ([Θεσσαλονίκη]: Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής - Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, 2020, ISBN 978-618-85099-0-0), σ. 34. Στον ιστότοπο της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας· πρόσβαση: 2022-10-06.