αἱμωδία

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	αἱμωδίᾱ	αἱ	αἱμωδίαι
γενική	τῆς	αἱμωδίᾱς	τῶν	αἱμωδιῶν
δοτική	τῇ	αἱμωδίᾳ	ταῖς	αἱμωδίαις
αιτιατική	τὴν	αἱμωδίᾱν	τὰς	αἱμωδίᾱς
κλητική ὦ!		αἱμωδίᾱ		αἱμωδίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		αἱμωδίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		αἱμωδίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αἱμωδία < αἱμωδέω/αἱμωδῶ + -ία < αἷμα + ὀδούς/ὀδών

Ουσιαστικό

αἱμωδία θηλυκό

1. (ιατρική) νόσος των ούλων

   ≈ συνώνυμα: στομακάκη

2. (ιατρική) ουλίτιδα

Πηγές

• «αἱμωδία» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.