αἱμορραγής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	αἱμορραγής	τὸ	αἱμορραγές
γενική	τοῦ/τῆς	αἱμορραγοῦς	τοῦ	αἱμορραγοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	αἱμορραγεῖ	τῷ	αἱμορραγεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	αἱμορραγῆ	τὸ	αἱμορραγές
κλητική ὦ!		αἱμορραγές		αἱμορραγές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	αἱμορραγεῖς	τὰ	αἱμορραγῆ
γενική	τῶν	αἱμορραγῶν	τῶν	αἱμορραγῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	αἱμορραγέσῐ(ν)	τοῖς	αἱμορραγέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	αἱμορραγεῖς	τὰ	αἱμορραγῆ
κλητική ὦ!		αἱμορραγεῖς		αἱμορραγῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αἱμορραγεῖ	τὼ	αἱμορραγεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	αἱμορραγοῖν	τοῖν	αἱμορραγοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αἱμορραγής < αἱμο- + -ρραγής (θέμα ραγ- με διπλασιασμό ρρ < ῥήγνυμι)

Επίθετο

αἱμορραγής, -ής, -ές

1. που αιμορραγεί πολύ

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Φιλοκτήτης, στίχ. 825 (824-826)

   μέλαινά τ᾽ ἄκρου τις παρέρρωγεν ποδὸς | αἱμορραγὴς φλέψ. ἀλλ᾽ ἐάσωμεν, φίλοι, | ἕκηλον αὐτόν, ὡς ἂν εἰς ὕπνον πέσῃ.

   μια φλέβα μαύρη τού άνοιξε στην άκρη του ποδιού του· | και τρέχει αίμα ποτάμι. Μ᾽ ας τον αφήσομε ήσυχο, παιδιά, | για να τον πάρει στα βαθιά του ο ύπνος.

   Μετάφραση (1937): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης), Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

2. (ιατρική) που πάσχει από αιμορραγίες

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις αἷμα και ῥήγνυμι

Πηγές

• αἱμορραγής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• αἱμορραγής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.