αἰσχυνόμενος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	αἰσχυνόμενος	ἡ	αἰσχυνομένη	τὸ	αἰσχυνόμενον
γενική	τοῦ	αἰσχυνομένου	τῆς	αἰσχυνομένης	τοῦ	αἰσχυνομένου
δοτική	τῷ	αἰσχυνομένῳ	τῇ	αἰσχυνομένῃ	τῷ	αἰσχυνομένῳ
αιτιατική	τὸν	αἰσχυνόμενον	τὴν	αἰσχυνομένην	τὸ	αἰσχυνόμενον
κλητική ὦ!		αἰσχυνόμενε		αἰσχυνομένη		αἰσχυνόμενον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	αἰσχυνόμενοι	αἱ	αἰσχυνόμεναι	τὰ	αἰσχυνόμενᾰ
γενική	τῶν	αἰσχυνομένων	τῶν	αἰσχυνομένων	τῶν	αἰσχυνομένων
δοτική	τοῖς	αἰσχυνομένοις	ταῖς	αἰσχυνομέναις	τοῖς	αἰσχυνομένοις
αιτιατική	τοὺς	αἰσχυνομένους	τὰς	αἰσχυνομένᾱς	τὰ	αἰσχυνόμενᾰ
κλητική ὦ!		αἰσχυνόμενοι		αἰσχυνόμεναι		αἰσχυνόμενᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	αἰσχυνομένω	τὼ	αἰσχυνομένᾱ	τὼ	αἰσχυνομένω
γεν-δοτ	τοῖν	αἰσχυνομένοιν	τοῖν	αἰσχυνομέναιν	τοῖν	αἰσχυνομένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λυόμενος' όπως «λυόμενος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

αἰσχυνόμενος, -η, -ον

• μετοχή μεσοπαθητικού ενεστώτα (αἰσχύνομαι) του ρήματος αἰσχύνω

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 21 (φ. Τόξου θέσις.), στίχ. 323

  ἀλλ᾽ αἰσχυνόμενοι φάτιν ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν

  Ντρεπόμαστε όμως την καταλαλιά από γυναίκες κι άντρες

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

Παράγωγα

• αἰσχυνομένη
• αἰσχυνομένως

Πηγές

• αἰσχυνομένη, αἰσχύνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.