αρνητής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	αρνητής	οι	αρνητές
γενική	του	αρνητή	των	αρνητών
αιτιατική	τον	αρνητή	τους	αρνητές
κλητική		αρνητή		αρνητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αρνητής < ελληνιστική κοινή ἀρνητής

Ουσιαστικό

αρνητής αρσενικό (θηλυκό αρνήτρια)

• αυτός που αρνείται κάτι, ο αρνούμενος, απαρνούμενος κάτι (φρόνημα, πίστη, αίσθημα)

Αντώνυμα

• υποστηρικτής

Μεταφράσεις

    αρνητής

αγγλικά : refuser (en), denier (en)