αποθαρρύνω

Δείτε επίσης : ἀποθαρρύνω

Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

Ετυμολογία επεξεργασία

αποθαρρύνω < (διαχρονικό δάνειο) καθαρεύουσα ἀποθαρρύνω (διαφορετικό από το ελληνιστικό ἀποθαρρύνω (ενθαρρύνω) & μεταφραστικό δάνειο από τη γαλλική décourager. Μορφολογικά αναλύεται σε απο- + το αρχαίο θαρρύνω.^[1]^[2] Για τη διαφοροποίηση της σημασία στη νέα δημιουργία της λέξης, → δείτε καθαρεύουσα ἀποθαρρύνω

Προφορά επεξεργασία

ΔΦΑ : /a.po.θaˈɾi.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πο‐θαρ‐ρύ‐νω

Ρήμα επεξεργασία

αποθαρρύνω, πρτ.: αποθάρρυνα, αόρ.: αποθάρρυνα, παθ.φωνή: αποθαρρύνομαι, π.αόρ.: αποθαρρύνθηκα, μτχ.π.π.: αποθαρρυμένος

κάνω, οδηγώ κάποιον στο να χάσει το θάρρος του στο να κάνει κάτι ή να χάσει την αισιοδοξία του για κάτι
άλλες μορφές: αποθαρρώ, αποθαρρεύω

Συνώνυμα επεξεργασία

Αντώνυμα επεξεργασία

Παράγωγα επεξεργασία

μετοχές παθητικού παρακειμένου:

αποθαρρυμένος
αποθαρρημένος του αποθαρρώ
αποθαρρεμένος (δημοτική & μεσαιωνικό)

Συγγενικά επεξεργασία

αποθάρρυνση
αποθαρρυντικά
αποθαρρυντικός
αποθαρρώ & παράγωγα
αποθαρρεύω & παράγωγα
→ δείτε τις λέξεις από, θαρρύνω και θάρρος
αποθαρρ- - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

Κλίση επεξεργασία

Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποθαρρύνω	αποθάρρυνα	θα αποθαρρύνω	να αποθαρρύνω		αποθαρρύνοντας
β' ενικ.	αποθαρρύνεις	αποθάρρυνες	θα αποθαρρύνεις	να αποθαρρύνεις	αποθάρρυνε
γ' ενικ.	αποθαρρύνει	αποθάρρυνε	θα αποθαρρύνει	να αποθαρρύνει
α' πληθ.	αποθαρρύνουμε	αποθαρρύναμε	θα αποθαρρύνουμε	να αποθαρρύνουμε
β' πληθ.	αποθαρρύνετε	αποθαρρύνατε	θα αποθαρρύνετε	να αποθαρρύνετε	αποθαρρύνετε
γ' πληθ.	αποθαρρύνουν(ε)	αποθάρρυναν αποθαρρύναν(ε)	θα αποθαρρύνουν(ε)	να αποθαρρύνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αποθάρρυνα	θα αποθαρρύνω	να αποθαρρύνω		αποθαρρύνει
β' ενικ.		αποθάρρυνες	θα αποθαρρύνεις	να αποθαρρύνεις	αποθάρρυνε
γ' ενικ.		αποθάρρυνε	θα αποθαρρύνει	να αποθαρρύνει
α' πληθ.		αποθαρρύναμε	θα αποθαρρύνουμε	να αποθαρρύνουμε
β' πληθ.		αποθαρρύνατε	θα αποθαρρύνετε	να αποθαρρύνετε	αποθαρρύντε
γ' πληθ.		αποθάρρυναν αποθαρρύναν(ε)	θα αποθαρρύνουν(ε)	να αποθαρρύνουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αποθαρρύνει	είχα αποθαρρύνει	θα έχω αποθαρρύνει	να έχω αποθαρρύνει
β' ενικ.	έχεις αποθαρρύνει	είχες αποθαρρύνει	θα έχεις αποθαρρύνει	να έχεις αποθαρρύνει
γ' ενικ.	έχει αποθαρρύνει	είχε αποθαρρύνει	θα έχει αποθαρρύνει	να έχει αποθαρρύνει
α' πληθ.	έχουμε αποθαρρύνει	είχαμε αποθαρρύνει	θα έχουμε αποθαρρύνει	να έχουμε αποθαρρύνει
β' πληθ.	έχετε αποθαρρύνει	είχατε αποθαρρύνει	θα έχετε αποθαρρύνει	να έχετε αποθαρρύνει
γ' πληθ.	έχουν αποθαρρύνει	είχαν αποθαρρύνει	θα έχουν αποθαρρύνει	να έχουν αποθαρρύνει

Παθητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αποθαρρύνομαι	αποθαρρυνόμουν(α)	θα αποθαρρύνομαι	να αποθαρρύνομαι
β' ενικ.	αποθαρρύνεσαι	αποθαρρυνόσουν(α)	θα αποθαρρύνεσαι	να αποθαρρύνεσαι
γ' ενικ.	αποθαρρύνεται	αποθαρρυνόταν(ε)	θα αποθαρρύνεται	να αποθαρρύνεται
α' πληθ.	αποθαρρυνόμαστε	αποθαρρυνόμαστε αποθαρρυνόμασταν	θα αποθαρρυνόμαστε	να αποθαρρυνόμαστε
β' πληθ.	αποθαρρύνεστε	αποθαρρυνόσαστε αποθαρρυνόσασταν	θα αποθαρρύνεστε	να αποθαρρύνεστε	(αποθαρρύνεστε)
γ' πληθ.	αποθαρρύνονται	αποθαρρύνονταν αποθαρρυνόντουσαν	θα αποθαρρύνονται	να αποθαρρύνονται
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αποθαρρύνθηκα	θα αποθαρρυνθώ	να αποθαρρυνθώ		αποθαρρυνθεί
β' ενικ.		αποθαρρύνθηκες	θα αποθαρρυνθείς	να αποθαρρυνθείς	αποθαρρύνσου
γ' ενικ.		αποθαρρύνθηκε	θα αποθαρρυνθεί	να αποθαρρυνθεί
α' πληθ.		αποθαρρυνθήκαμε	θα αποθαρρυνθούμε	να αποθαρρυνθούμε
β' πληθ.		αποθαρρυνθήκατε	θα αποθαρρυνθείτε	να αποθαρρυνθείτε	αποθαρρυνθείτε
γ' πληθ.		αποθαρρύνθηκαν αποθαρρυνθήκαν(ε)	θα αποθαρρυνθούν(ε)	να αποθαρρυνθούν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	έχω αποθαρρυνθεί	είχα αποθαρρυνθεί	θα έχω αποθαρρυνθεί	να έχω αποθαρρυνθεί
β' ενικ.	έχεις αποθαρρυνθεί	είχες αποθαρρυνθεί	θα έχεις αποθαρρυνθεί	να έχεις αποθαρρυνθεί
γ' ενικ.	έχει αποθαρρυνθεί	είχε αποθαρρυνθεί	θα έχει αποθαρρυνθεί	να έχει αποθαρρυνθεί
α' πληθ.	έχουμε αποθαρρυνθεί	είχαμε αποθαρρυνθεί	θα έχουμε αποθαρρυνθεί	να έχουμε αποθαρρυνθεί
β' πληθ.	έχετε αποθαρρυνθεί	είχατε αποθαρρυνθεί	θα έχετε αποθαρρυνθεί	να έχετε αποθαρρυνθεί
γ' πληθ.	έχουν αποθαρρυνθεί	είχαν αποθαρρυνθεί	θα έχουν αποθαρρυνθεί	να έχουν αποθαρρυνθεί
Συντελεσμένοι χρόνοι (β΄ τύποι)
Παρακείμενος	είμαι, είσαι, είναι ς - είμαστε, είστε, είναι ι
Υπερσυντέλικος	ήμουν, ήσουν, ήταν ς - ήμαστε, ήσαστε, ήταν ι
Συντελ. Μέλλ.	θα είμαι, θα είσαι, θα είναι ς - θα είμαστε, θα είστε, θα είναι ι
Υποτακτική	να είμαι, να είσαι, να είναι ς - να είμαστε, να είστε, να είναι ι