απελάτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	απελάτης	οι	απελάτες
γενική	του	απελάτη	των	απελατών
αιτιατική	τον	απελάτη	τους	απελάτες
κλητική		απελάτη		απελάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

απελάτης < (ελληνιστική κοινή) ἀπελάτης < αρχαία ελληνική ἀπελαύνω < ἀπό + ἐλαύνω

Ουσιαστικό

απελάτης αρσενικό

1. (ιστορία) (παρωχημένο) μέλος σώματος ατάκτων πολεμιστών κοντά στα ανατολικά βυζαντινά σύνορα
2. (παρωχημένο) πολεμιστής
3. (παρωχημένο) ροπαλοφόρος

Συγγενικά

• απελατίκι
• → δείτε τις λέξεις απελαύνω και ελαύνω

Μεταφράσεις

    απελάτης