αντίκρουση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντίκρουση	οι	αντικρούσεις
γενική	της	αντίκρουσης & αντικρούσεως	των	αντικρούσεων
αιτιατική	την	αντίκρουση	τις	αντικρούσεις
κλητική		αντίκρουση		αντικρούσεις
όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίκρουση < (διαχρονικό) ελληνιστική κοινή ἀντίκρουσις < αρχαία ελληνική ἀντικρούω < κρούω

Ουσιαστικό

αντίκρουση θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του αντικρούω

Μεταφράσεις

    αντίκρουση

αγγλικά : rebuttal (en) γαλλικά : réfutation (fr)