αντίκρουση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αντίκρουση	οι	αντικρούσεις
γενική	της	αντίκρουσης*	των	αντικρούσεων
αιτιατική	την	αντίκρουση	τις	αντικρούσεις
κλητική		αντίκρουση		αντικρούσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αντικρούσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αντίκρουση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀντίκρουσις < αρχαία ελληνική ἀντικρούω < κρούω

Ουσιαστικό

αντίκρουση θηλυκό

• η ενέργεια και το αποτέλεσμα του αντικρούω

Μεταφράσεις

    αντίκρουση

αγγλικά : rebuttal (en) γαλλικά : réfutation (fr)