ανάρρωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανάρρωση	οι	αναρρώσεις
γενική	της	ανάρρωσης*	των	αναρρώσεων
αιτιατική	την	ανάρρωση	τις	αναρρώσεις
κλητική		ανάρρωση		αναρρώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αναρρώσεως Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ανάρρωση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀνάρρωσις + -ση

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈna.ɾo.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νάρ‐ρω‐ση

Ουσιαστικό

ανάρρωση θηλυκό

• η βελτίωση της κατάστασης της υγείας ενός ασθενούς και η φάση κατά την οποία αρχίζει πλέον να ανακτά τις δυνάμεις του

• ⮡  Κάποιες ιώσεις μεταδίδονται όταν η νόσος είναι σε έξαρση, αλλά πολλές μεταδίδονται και στη φάση της ανάρρωσης

Συγγενικά

• αναρρωτήριο
• αναρρωτικός
• αναρρώνω

Μεταφράσεις

    ανάρρωση

αγγλικά : recuperation (en), recovery (en) γαλλικά : convalescence (fr)