έγκλειση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	έγκλειση	οι	εγκλείσεις
γενική	της	έγκλεισης*	των	εγκλείσεων
αιτιατική	την	έγκλειση	τις	εγκλείσεις
κλητική		έγκλειση		εγκλείσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, εγκλείσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

έγκλειση > → λείπει η ετυμολογία

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈeŋ.ɡli.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : έ‐γκλει‐ση

παλιότερος συλλαβισμός : έγ‐κλει‐ση

ομόηχα: έγκλιση, έγκληση

Ουσιαστικό

έγκλειση θηλυκό

1. άλλη μορφή του εγκλεισμός
2. (χημεία) τύπος συγκαθίζησης, κατά την οποία μια χημική ένωση εγκλωβίζεται μέσα σε μία κυψέλη κατά τη διάρκεια ταχείας κρυσταλλικής ανάπτυξης

Συγγενικά

• εγκλείστρα
• έγκλειστος
• → δείτε τη λέξη εγκλείω

Δείτε επίσης

• έγκλειση στη Βικιπαίδεια  (χημεία)