άνους

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	άνους	το	άνουν
γενική	του/της	άνου	του	άνου
αιτιατική	τον/την	άνου	το	άνουν
κλητική		άνους*		άνουν*
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	άνοες	τα	άνοα
γενική	των	ανόων	των	ανόων
αιτιατική	τους/τις	άνοες	τα	άνοα
κλητική		άνοες		άνοα
* Η κλητική πτώση, σπάνια. Λόγια κλίση κατά την αρχαία κατάληξη -ους, συνηρημένου τύπου του -οος.
Κατηγορία όπως «βραδύνους» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

άνους < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἄνους, συνηρημένου τύπου του ἄνοος < ἄ- στερητικό + -νους (νόος)

Επίθετο

άνους, -ους, -ουν

• (λόγιο) άμυαλος, ανόητος

Αντώνυμα

• νοήμων

Μεταφράσεις

    άνους

→ δείτε τις λέξεις άμυαλος και ανόητος