Τρελοβούνι
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | το | Τρελοβούνι | τα | Τρελοβούνια |
| γενική | — | — | ||
| αιτιατική | το | Τρελοβούνι | τα | Τρελοβούνια |
| κλητική | Τρελοβούνι | Τρελοβούνια | ||
| Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση. Συνήθως στον ενικό. Και γενική ενικού «του Τρελοβουνιού». | ||||
| Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- Τρελοβούνι < τρελο- + βουν(ό) + -ι
- Κατά τον Ρίζο-Ραγκαβή,[1] μεταφραστικό δάνειο από τη βενετική Monte matto < monte (βουνό) matto (τρελό), παρετυμολογία λόγω παρήχησης προς το < Monte Imét < όρος Υμηττός
Προφορά
επεξεργασία
- ΔΦΑ : /tɾe.loˈvu.ni/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : Τρε‐λο‐βού‐νι
Κύριο όνομα
επεξεργασία
Τρελοβούνι ουδέτερο
- ονομασία του όρους Υμηττός
- ※ Ὁ Μελέτιος ἐν τῇ Γεωγραφίᾳ αὐτοῦ σημειοῖ ὅτι ὁ Ὑμηττὸς ἀπεκαλεῖτο ἐπὶ Τουρκοκρατίας «Τηλεβοῦνι», ὅπερ βεβαίως προέρχεται ἐξ ἐπιδιορθώσεως τοῦ ὀνόματος Τρελοβοῦνι. (Δημήτριος Καμπούρογλου, Ιστορία των Αθηναίων, (Εν Αθήναις: Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1890, επανέκδοση: 2015), σελ. 188)
Άλλες γραφές
επεξεργασία- Τρελλοβούνι (παρωχημένη γραφή)
Μεταφράσεις
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, Τα Ελληνικά, (Εν Αθήναις: Τυπογραφείο Κ. Αντωνιάδου, 1853), σελ. 160)