Σούλι

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	Σούλι	τα	Σούλια
γενική	του	Σουλίου	των	Σουλίων
αιτιατική	το	Σούλι	τα	Σούλια
κλητική		Σούλι		Σούλια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση. Συνήθως στον ενικό.
Κατηγορία όπως «μίλι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Σούλι < (άμεσο δάνειο) αλβανική shul + -ι < πρωτοαλβανικό *kśul(V)n < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *kald- / *klād-, συγγενές με το (αρχαία ελληνική) ξύλον

Κύριο όνομα

Σούλι ουδέτερο

• ιστορική και γεωγραφική περιοχή της Κεντρικής Ηπείρου, μια ομοσπονδία χωριών, γνωστών ως Σουλιωτοχώρια

  ※  και νά σου οι Σπάρτες φύτρωσαν κι εκεί, και νά τα Σούλια!

  Κωστής Παλαμάς, «Ο ύμνος των αντρείων», ποιητική συλλογή Ασάλευτη Ζωή

Δείτε επίσης

• Σούλι στη Βικιπαίδεια 

Συγγενικά

• Σουλιώτης
• Σουλιώτισσα
• σουλιώτικος
• σουλιωτοχώρια

Μεταφράσεις

    Σούλι