Κολίνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Κολίνος	οι	Κολίνοι
γενική	του	Κολίνου	των	Κολίνων
αιτιατική	τον	Κολίνο	τους	Κολίνους
κλητική		Κολίνε		Κολίνοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κολίνος < → λείπει η ετυμολογία

Κύριο όνομα

Κολίνος αρσενικό

1. (σπάνιο) προσωνύμιο ως χαϊδευτικό ανδρικό όνομα

   ※  Το 1810, στη Ζάκυνθο όπου ζούσαν, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και η γυναίκα του Αικατερίνη Καρούσου, αποκτούν το τρίτο τους παιδί, τον Κωνσταντίνο. Ήταν η δύσκολη εποχή που οι σκληροί διωγμοί των Τούρκων ανάγκασαν τον Γέρο του Μοριά να μεταφέρει την οικογένειά του στην Ζάκυνθο. Εδώ, ο Κωνσταντίνος μαθαίνει τα πρώτα γράμματα από την φιλόξενη οικογένεια Ρώμα που φροντίζει και υποστηρίζει όλες εκείνες τις οικογένειες των αγωνιστών που καταδιωγμένοι ζητούν άσυλο και προστασία στα Επτάνησα. Την προσωνυμία Κολίνος, του την κληροδότησαν κάποιοι αριστοκρατικοί κύκλοι του νησιού που συνήθως μιλούσαν Ιταλικά. Προφανώς, προέρχεται από την συγκοπή της γνωστής [ιταλικής] λέξης πικολίνο. (Μικρό).

   Βασίλης Καββαθάς, «Κολοκοτρώνης Κολίνος – Κωνσταντίνος (1810-1848)», ανάρτηση στην Αργολική Βιβλιοθήκη (21 Ιουλίου 2009) [αναφερόμενη πηγή: Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά 7 (1963)]· πρόσβαση: 2022-04-13.

   ※  Κολοκοτρώνης, Κολίνος (Κωνσταντίνος) (Ζάκυνθος, 1811 - Αθήνα, 1849). Στρατιωτικός και πολιτευτής, υστερότοκος γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

   Λήμμα «Κολοκοτρώνης, Κολίνος (Κωνσταντίνος) (Ζάκυνθος, 1811 - Αθήνα, 1849)», Παγκόσμιο βιογραφικό λεξικό της Εκδοτικής Αθηνών τόμ. 4. Διαδικτυακή έκδοση στον ιστότοπο greekencyclopedia.com· πρόσβαση: 2022-04-13.

   ※  Πτωχεύσεις. […] Κ. Αλμπέρτης ή Κολίνος κ. Αθηνών […]

   Εβδομαδιαία δικαστική εφημερίδα Θέμις (27 Ιανουραίου 1891), σ. 624. Στο Google books· πρόσβαση: 2022-04-13.

   ※  Ο Έπαρχος Τήνου Δηλοποιεί. Προς εκτέλεσιν του άρθ. 6 του από 1 Νοεμβρίου 1851 έτους νόμου, ειδοποιούμεν τους εν τω προσηρτημένω εν τη παρούση ονομαστικώ καταλόγω […], Ιω.Μ. Κολίνος […]

   «Δηλοποίησις περί των καθυστερούντων κληρούχων της [[επαρχία]ς Τήνου», ΦΕΚ 11/1856 (4 Απριλίου), σ. 84· πρόσβαση: 2022-04-13.

2. ανδρικό επώνυμο (θηλυκό Κολίνου)

Μεταγραφές

• λατινικοί χαρακτήρες:  Kolinos

Μεταφράσεις

    Κολίνος