Κλειώ

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	η	Κλειώ
γενική	της	Κλειώς & Κλειούς
αιτιατική	την	Κλειώ
κλητική		Κλειώ
Η γενική ενικού -ούς είναι λόγια, αρχαιόπρεπη.
όπως «ηχώ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Κλειώ < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική Κλειώ

Προφορά

ΔΦΑ : /kliˈo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Κλει‐ώ

Κύριο όνομα

Κλειώ θηλυκό

1. (μυθολογία) μία από τις εννέα μοῦσες, η προστάτιδα της ιστορίας

   ↪ Σήμερα έχουμε διαγώνισμα αρχαίων ελληνικών στην Κλειώ, το πρώτο κεφάλαιο των Ιστοριών του Ηρόδοτου.

2. γυναικείο όνομα

Μεταφράσεις

    Κλειώ

γαλλικά : Clio (fr) πολωνικά : Klio (pl)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός
Ονομαστική	ἡ Κλειώ
Γενική	τῆς Κλειοῦς
Δοτική	τῇ Κλειοῖ
Αιτιατική	τὴν Κλειώ
Κλητική	(ὦ) Κλειοῖ

Ετυμολογία

Κλειώ < κλείω και κλέω και κλεΐζω (εγκωμιάζω) (διάφορο του κλείω που σήμαινε κλείνω, αποφράσσω)

Κύριο όνομα

Κλειώ θηλυκό

• (μυθολογία) γυναικείο όνομα, μία από τις εννέα μοῦσες → δείτε την Κλειώ