σύναξη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύναξη	οι	συνάξεις
γενική	της	σύναξης*	των	συνάξεων
αιτιατική	τη	σύναξη	τις	συνάξεις
κλητική		σύναξη		συνάξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συνάξεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύναξη < (ελληνιστική κοινή) σύναξις < συνάγω

Ουσιαστικό

σύναξη θηλυκό

1. συγκέντρωση ανθρώπων
2. (εκκλησιαστικός όρος) χριστιανική εορτή που αναφέρεται στη συγκέντρωση πιστών προς τιμήν ιερού προσώπου

   η Σύναξη της Θεοτόκου, η Σύναξη του Προδρόμου

Σύνθετα

• λαοσύναξη

Ομώνυμα / Ομόηχα

• συνάξει

Μεταφράσεις

    σύναξη

αγγλικά : gathering (en) γαλλικά : assemblée (fr), rassemblement (fr)