ρήξη

Νέα ελληνικά (el) επεξεργασία

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ρήξη	οι	ρήξεις
γενική	της	ρήξης*	των	ρήξεων
αιτιατική	τη	ρήξη	τις	ρήξεις
κλητική		ρήξη		ρήξεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ρήξεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ρήξη < αρχαία ελληνική ῥῆξις

ρήξη θηλυκό

η δημιουργία μιας ασυνέχειας, ενός ρήγματος
- (ιατρική) ρήξη συνδέσμου
≈ συνώνυμα: σπάσιμο
η καταστροφή των δεσμών που ενώνουν ένα άτομο ή σύνολο με άλλα
επήλθε ρήξη στους κόλπους του κόμματος και όλοι περιμένουν την οριστική διάσπασή του
η ριζική αλλαγή συνηθειών, απόψεων κλπ
αποφάσισε να έρθει σε ρήξη με το παρελθόν του και να κάνει ιδεολογική στροφή 180 μοιρών

ρήξη