Αλαμάνος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Αλαμάνος	οι	Αλαμάνοι
γενική	του	Αλαμάνου	των	Αλαμάνων
αιτιατική	τον	Αλαμάνο	τους	Αλαμάνους
κλητική		Αλαμάνε		Αλαμάνοι
Ονοματεπώνυμα - Κατηγορία όπως «Παλαιολόγος - κλίση: δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Προφορά

ΔΦΑ : /a.laˈma.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : Α‐λα‐μά‐νος

Ετυμολογία 1

Αλαμάνος (ιδιωματικό) < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή Ἀλαμανοί (όψιμη) εθνωνύμιο στον πληθυντικό (Αλαμανοί), με αλλαγή στον ενικό, μετακίνηση τόνου και νέα μεταφορική σημασία. Συγκρίνετε με το εθνωνύμιο Αλαμανός στην κοινή νεοελληνική.

Κύριο όνομα

Αλαμάνος αρσενικό (ιδιωματικό, Κρήτη, Πελοπόννησος και αλλού)

1. στην κοινή νεοελληνική: αλλόθρησκος, άπιστος
2. *για το παρωνύμιο → δείτε τη λέξη αλαμάνος) στην κοινή νεοελληνική: σκληρός, άγριος άνθρωπος

Συγγενικά

• Αλαμάνα
• Αλαμάνος (επώνυμο)

Ετυμολογία 2

Αλαμάνος < παρατσούκλι Αλαμάνος από εθνικό

Κύριο όνομα

Αλαμάνος αρσενικό (θηλυκό Αλαμάνου)

• ανδρικό επώνυμο

Μεταγραφές

Συγκρίνετε με το Αλαμανός

• κυριλλικοί χαρακτήρες:  Аламанос
• λατινικοί χαρακτήρες:  Alamános

Πηγές

• Γεώργιος Κ. Γιαννάκης (επιμ.), Ο γλωσσικός χάρτης της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη: Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. σελ. 202