ἡμίξηρος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἡμίξηρος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἡμίξηρος. Μορφολογικά αναλύεται σε ἡμί- + ξηρός

Επίθετο

ἡμίξηρος

• ημιλιπόθυμος, μισολιπόθυμος

Πηγές

• ημίξηρος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἡμίξηρος	τὸ	ἡμίξηρον
γενική	τοῦ/τῆς	ἡμιξήρου	τοῦ	ἡμιξήρου
δοτική	τῷ/τῇ	ἡμιξήρῳ	τῷ	ἡμιξήρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἡμίξηρον	τὸ	ἡμίξηρον
κλητική ὦ!		ἡμίξηρε		ἡμίξηρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἡμίξηροι	τὰ	ἡμίξηρᾰ
γενική	τῶν	ἡμιξήρων	τῶν	ἡμιξήρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἡμιξήροις	τοῖς	ἡμιξήροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἡμιξήρους	τὰ	ἡμίξηρᾰ
κλητική ὦ!		ἡμίξηροι		ἡμίξηρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἡμιξήρω	τὼ	ἡμιξήρω
γεν-δοτ	τοῖν	ἡμιξήροιν	τοῖν	ἡμιξήροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἡμίξηρος < ἡμί- + ξηρός

Επίθετο

ἡμίξηρος, -ος, -ον

• (ελληνιστική κοινή) που είναι ξηρός κατά το μισό

Πηγές

• ἡμίξηρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἡμίξηρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.