ἡμίεφθος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἡμίεφθος	τὸ	ἡμίεφθον
γενική	τοῦ/τῆς	ἡμιέφθου	τοῦ	ἡμιέφθου
δοτική	τῷ/τῇ	ἡμιέφθῳ	τῷ	ἡμιέφθῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἡμίεφθον	τὸ	ἡμίεφθον
κλητική ὦ!		ἡμίεφθε		ἡμίεφθον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἡμίεφθοι	τὰ	ἡμίεφθᾰ
γενική	τῶν	ἡμιέφθων	τῶν	ἡμιέφθων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἡμιέφθοις	τοῖς	ἡμιέφθοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἡμιέφθους	τὰ	ἡμίεφθᾰ
κλητική ὦ!		ἡμίεφθοι		ἡμίεφθᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἡμιέφθω	τὼ	ἡμιέφθω
γεν-δοτ	τοῖν	ἡμιέφθοιν	τοῖν	ἡμιέφθοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἡμίεφθος < ἡμί- + -εφθος (< ἕψω)

Επίθετο

ἡμίεφθος, -ος, -ον

1. μισοβρασμένος

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, De locis in homine, 47, p. 346, @scaife.perseus

   μέλι ἡμίεφθον ποιέων, ἐμβαλέων γεγραμμένων προσθετῶν τῶν ἄγειν ποιούντων, καὶ ἐπὴν ἐμβάλλῃς, ποίησον ὥσπερ τὰς βαλάνους τὰς πρὸς τὴν ἕδρην προστιθεμένας, μακρὰς δὲ ποίει καὶ λεπτὰς ταύτας·

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, De articulis, 63, p. 272, @scaife.perseus

   ἐπιτήδεια δὲ καὶ φύλλα σεύτλων, ἢ βηχίου, ἢ ἄλλου τινὸς τῶν τοιουτέων, ἐν οἴνῳ μέλανι αὐστηρῷ ἡμίεφθα ἐπιτιθέντα ἰητρεύειν ἐπί τε τὸ ἕλκος,

2. (σε κωμική έκφραση, για τον Εμπεδοκλή) μισό ψημένος

   ※  2ος κε αιώνας ⌘ Λουκιανός, 77, 4 Μενίππου καὶ Αἰακοῦ @wikisource

   Ἐμπεδοκλῆς, ὦ Μένιππε, ἡμίεφθος ἀπὸ τῆς Αἴτνης παρών.

   Ο Εμπεδοκλής, Μένιππε, που ήρθε εδώ από την Αίτνα μισοψημένος.

   Μετάφραση (2002): Δημήτρης Α. Χρηστίδης, @greek‑language.gr

Συγγενικά

• Λέξεις ἡμί- @perseus.tufts.edu Greek Dictionary Headword Search, Πανεπιστήμιο Tufts
• → και δείτε τη λέξη ἕψω

Πηγές

• ἡμίεφθος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἡμίεφθος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.