ἡδύποτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἡδύποτος	τὸ	ἡδύποτον
γενική	τοῦ/τῆς	ἡδυπότου	τοῦ	ἡδυπότου
δοτική	τῷ/τῇ	ἡδυπότῳ	τῷ	ἡδυπότῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἡδύποτον	τὸ	ἡδύποτον
κλητική ὦ!		ἡδύποτε		ἡδύποτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἡδύποτοι	τὰ	ἡδύποτᾰ
γενική	τῶν	ἡδυπότων	τῶν	ἡδυπότων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἡδυπότοις	τοῖς	ἡδυπότοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἡδυπότους	τὰ	ἡδύποτᾰ
κλητική ὦ!		ἡδύποτοι		ἡδύποτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἡδυπότω	τὼ	ἡδυπότω
γεν-δοτ	τοῖν	ἡδυπότοιν	τοῖν	ἡδυπότοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἡδύποτος < ἡδύ- + -ποτος

Επίθετο

ἡδύποτος, -ος, -ον

• γλυκός στην πόση, γλυκόπιοτος

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 3 (γ. Ἰθακησίων ἐκκλησία καὶ Τηλεμάχου ἀποδημία.), στίχ. 391 (στίχοι 390-392)

  τοῖς δ᾽ ὁ γέρων ἐλθοῦσιν ἀνὰ κρητῆρα κέρασσεν | οἴνου ἡδυπότοιο, τὸν ἑνδεκάτῳ ἐνιαυτῷ | ὤϊξεν ταμίη καὶ ἀπὸ κρήδεμνον ἔλυσε·

  Και για τους καλεσμένους στον κρατήρα ο γέροντας συγκέρασε | κρασί γλυκόπιοτο, από πιθάρι που η κελάρισσα το φύλαγε έντεκα χρόνια ολόκληρα, | και τώρα το άνοιξε ξελύνοντας το σφράγισμά του.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 507 (στίχοι 506-507)

  ἠῶθεν δέ κεν ὔμμιν ὁδοιπόριον παραθείμην, | δαῖτ᾽ ἀγαθὴν κρειῶν τε καὶ οἴνου ἡδυπότοιο.»

  Με το ξημέρωμα, σας έχω, ανταμοιβή του δρόμου μας, τραπέζι· | πλούσιο γεύμα, κρέατα και γλυκό κρασί.»

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※  5ος πκε αιώνας, επιγραφή, Επιγραφικό χάραγμα στον πάτο Αττικής μελανομόρφης κύλικος. @greek-language.gr

  ἡδύποτος κύλιξ εἰμὶ φίλη πίνοντι τὸν οἶνον.

  Είμαι γλυκόπιοτη κύλικα, φίλη του πότη.

  P. A. Hansen, Carmina epigraphica Graeca saec. viii-v a. Chr. n., Berlin 1983, 464. L. Dubois, Inscriptions grecques dialectales dʼOlbia du Pont, Geneva 1996, αρ. 29.

  ΣτΕ: Το αρχαίο αγγείο βρέθηκε στο νησί Berezan (αρχαία Ολβία) της βόρειας Μαύρης Θάλασσας.

Συγγενικά

• ἡδυπότης
• ἡδυπότιον
• ἡδυπότις

• → και δείτε τις λέξεις ἡδύς και πίνω

Πηγές

• ἡδύποτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἡδύποτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.