ἐλευθεροποιός

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐλευθεροποιος	τὸ	ἐλευθεροποιον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐλευθεροποίου	τοῦ	ἐλευθεροποίου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐλευθεροποίῳ	τῷ	ἐλευθεροποίῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐλευθεροποιον	τὸ	ἐλευθεροποιον
κλητική ὦ!		ἐλευθεροποιε		ἐλευθεροποιον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐλευθεροποιοι	τὰ	ἐλευθεροποιᾰ
γενική	τῶν	ἐλευθεροποίων	τῶν	ἐλευθεροποίων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐλευθεροποίοις	τοῖς	ἐλευθεροποίοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐλευθεροποίους	τὰ	ἐλευθεροποιᾰ
κλητική ὦ!		ἐλευθεροποιοι		ἐλευθεροποιᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐλευθεροποίω	τὼ	ἐλευθεροποίω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐλευθεροποίοιν	τοῖν	ἐλευθεροποίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐλευθεροποιός < ἐλευθερο(ποιέω), ἐλευθερο- + -ποιός

Επίθετο

ἐλευθεροποιός, -ός, -όν (ελληνιστική κοινή)

• απελευθερωτής, που ελευθερώνει

  ⮡  ἐλευθεροποιόν δόγμα

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἐλεύθερος και ποιέω

Πηγές

• ἐλευθεροποιός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐλευθεροποιός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.