ἐγκάθειρκτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐγκάθειρκτος	τὸ	ἐγκάθειρκτον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐγκαθείρκτου	τοῦ	ἐγκαθείρκτου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐγκαθείρκτῳ	τῷ	ἐγκαθείρκτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐγκάθειρκτον	τὸ	ἐγκάθειρκτον
κλητική ὦ!		ἐγκάθειρκτε		ἐγκάθειρκτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐγκάθειρκτοι	τὰ	ἐγκάθειρκτᾰ
γενική	τῶν	ἐγκαθείρκτων	τῶν	ἐγκαθείρκτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐγκαθείρκτοις	τοῖς	ἐγκαθείρκτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐγκαθείρκτους	τὰ	ἐγκάθειρκτᾰ
κλητική ὦ!		ἐγκάθειρκτοι		ἐγκάθειρκτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐγκαθείρκτω	τὼ	ἐγκαθείρκτω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐγκαθείρκτοιν	τοῖν	ἐγκαθείρκτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐγκάθειρκτος (ελληνιστική κοινή) < ἐγκαθείργω

Επίθετο

ἐγκάθειρκτος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• έγκλειστος, φυλακισμένος

  ※  6ος πκε αιώνας [μεσαιωνικά χφφ] ⌘ Αίσωπος, Αἰσώπου Μῦθοι, ἀλώπηξ καὶ λέων, 334.1

  ἀλώπηξ θεασαμένη ἐγκάθειρκτον λέοντα καὶ τούτου στᾶσα ἐγγὺς δεινῶς αὐτὸν ὕβριζεν.

  Μια φορά η αλεπού αντίκρισε ένα λιοντάρι που το είχαν φυλακίσει [μέσα στο κλουβί]. Πήγε λοιπόν και στάθηκε κοντά του, εκεί απ᾽ έξω, και βάλθηκε να το περιλούζει με βρισιές.

  Μετάφραση: Κωνσταντάκος, Ιωάννης Μ., Αθήνα: Κίχλη @greek‑language.gr. Απόσπασμα από το μύθο: Η αλεπού και το λιοντάρι.

Πηγές

• ἐγκάθειρκτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.