Ἄθως

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Πληθυντικός
Ονομαστική	Ἄθως Ἄθων (μεταγενέστερο)	-
Γενική	Ἄθω & Ἀθόω (επική γενική) & Ἄθωος (μεταγενέστερο) & Ἄθωνος (μεταγενέστερο)	-
Δοτική	Ἄθῳ	-
Αιτιατική	Ἄθω(ν)	-
Κλητική	Ἄθως	-

Ετυμολογία

Άγνωστης ετυμολογίας, μάλλον προελληνικό τοπωνύμιο.

Κύριο όνομα

Ἄθως

1. Ένας από τους Γίγαντες στην αρχαία ελληνική μυθολογία, γιος του Ουρανού και της Γαίας. Κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας, ο Άθως άρπαξε ένα βράχο και το έριξε κατά των Θεών αλλά αυτός έπεσε στην άκρη της Χαλκιδικής και αποτέλεσε την ομώνυμη χερσόνησο, η κορυφή της οποίας έλαβε το όνομά του.
2. Η ανατολική χερσόνησος της Χαλκιδικής

   ὁ μὲν τῶν Περσῶν βασιλεύς, ὁ τὸν Ἄθω διορύξας, ὁ τὸν Ἑλλήσποντον ζεύξας, ὁ γῆν καὶ ὕδωρ τοὺς Ἕλληνας αἰτῶν (Αισχίνης, Κατά Κτησιφώντος, 3,132)

3. Το όρος του νοτίου τμήματος της ανατολικής χερσονήσου της Χαλκιδικής

   Ἄθως σκιάζει νῶτα Λημνίας βοός (Σοφοκλής, Απόσπασμα 348)

Δείτε επίσης

• Ἄθως στη Βικιπαίδεια
• Ἄθως στη Βικιπαίδεια (για τον γίγαντα)