Ἄθως
Αρχαία ελληνικά (grc) επεξεργασία
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||
|---|---|---|---|---|
| Ᾰθω- | ||||
| ονομαστική | ὁ | Ἄθως | ||
| γενική | τοῦ | Ἄθω μεταγενέστρο: Ἄθωος | ||
| δοτική | τῷ | Ἄθῳ | ||
| αιτιατική | τὸν | Ἄθω & Ἄθων | ||
| κλητική ὦ! | Ἄθως | |||
| Η αιτιατική Ἄθων σε παλιότερους συγγραφίες. | ||||
| 2η κλίση - αττικόκλιτα, Κατηγορία 'κάλως' όπως «κάλως» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- Ἄθως < Κατά τον Μπαμπινιώτη,[1] άμεσο δάνειο από την προελληνική, μη ινδοευρωπαϊκό, άγνωστης ετυμολογίας
- Κατά τον Κυρανούδη,[2] (άμεσο δάνειο) θρακική *Athōn / *Athōs < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *αktō(n) < *akt
Κύριο όνομα
επεξεργασία
Ἄθως αρσενικό
- (ελληνική μυθολογία) ένας από τους Γίγαντες, γιος του Ουρανού και της Γαίας. Κατά τη διάρκεια της Γιγαντομαχίας, ο Άθως άρπαξε ένα βράχο και το έριξε κατά των Θεών αλλά αυτός έπεσε στην άκρη της Χαλκιδικής και αποτέλεσε την ομώνυμη χερσόνησο, η κορυφή της οποίας έλαβε το όνομά του.
- η ανατολική χερσόνησος της Χαλκιδικής
- το όρος του νοτίου τμήματος της ανατολικής χερσονήσου της Χαλκιδικής
Άλλες μορφές επεξεργασία
- Ἀθόως, γενική Ἀθόω (επικός τύπος )
- Ἄθων, γενική Ἄθωνος (μεταγενέστρος τύπος)
επεξεργασία
Αναφορές
επεξεργασία
- ↑ Άθως - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
- ↑ Παναγιώτης Κυρανούδης (μοναχός Κοσμάς Σιμωνοπετρίτης), «Τα τοπωνύμια της Χαλκιδικής ως πηγή για την περιβαλλοντική ιστορία της», Χρονικά της Χαλκιδικής, 58–59 (Θεσσαλονίκη 2013–2014) 36.
Πηγές
επεξεργασία
- Ἄθως - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- Ἄθως - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.