Ἀφροδίτη

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Ἀφροδῑτα-
ονομαστική	ἡ	Ἀφροδίτη	αἱ	Ἀφροδῖται
γενική	τῆς	Ἀφροδίτης	τῶν	Ἀφροδιτῶν
δοτική	τῇ	Ἀφροδίτῃ	ταῖς	Ἀφροδίταις
αιτιατική	τὴν	Ἀφροδίτην	τὰς	Ἀφροδίτᾱς
κλητική ὦ!		Ἀφροδίτη		Ἀφροδῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀφροδίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀφροδίταιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό. Το θεωνύμιο, στον ενικό.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'νίκη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ἀφροδίτη < αβέβαιης ετυμολογίας, προελληνική ς προέλευσης, από την Εγγύς Ανατολή όπως δηλώνει ο μύθος τής γέννησής της στην Κύπρο και τη σχέση της με τα Κύθηρα

• παρετυμολογικά είχε θεωρηθεί ότι παράγεται από τα ἀφρός και δύω

Κύριο όνομα

Ἀφροδίτη θηλυκό

1. γυναικείο όνομα
2. (ελληνική μυθολογία, θεωνύμιο) κύρια ολύμπια θεά των αρχαίων Ελλήνων, κόρη του Δία και της Διώνης
3. o πλανήτης Αφροδίτη

   ⮡  ὁ τᾶς Ἀφροδίτας (εννοείται: ἀστήρ)

Παράγωγα

• Ἀφροδίσιον
• Ἀφροδίσιος
• Ἀφροδίσια (οι ερωτικές απολαύσεις)
• Ἀφροδισιάζω

(Χρειάζεται επεξεργασία)

Δείτε επίσης

• επίθετα της θεάς: Κύπρις, Κυθέρεια
• αντίστοιχη της ρωμαϊκής θεότητας: Venus

• Αφροδίτη στη Βικιπαίδεια 

Πηγές

• Ἀφροδίτη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἀφροδίτη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.