Ἀσιανός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

Ἀσιανός < Ασί(α) + -ανός

Επίθετο

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	Ἀσιανός	ἡ	Ἀσιανή	τὸ	Ἀσιανόν
γενική	τοῦ	Ἀσιανοῦ	τῆς	Ἀσιανῆς	τοῦ	Ἀσιανοῦ
δοτική	τῷ	Ἀσιανῷ	τῇ	Ἀσιανῇ	τῷ	Ἀσιανῷ
αιτιατική	τὸν	Ἀσιανόν	τὴν	Ἀσιανήν	τὸ	Ἀσιανόν
κλητική ὦ!		Ἀσιανέ		Ἀσιανή		Ἀσιανόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	Ἀσιανοί	αἱ	Ἀσιαναί	τὰ	Ἀσιανᾰ́
γενική	τῶν	Ἀσιανῶν	τῶν	Ἀσιανῶν	τῶν	Ἀσιανῶν
δοτική	τοῖς	Ἀσιανοῖς	ταῖς	Ἀσιαναῖς	τοῖς	Ἀσιανοῖς
αιτιατική	τοὺς	Ἀσιανούς	τὰς	Ἀσιανᾱ́ς	τὰ	Ἀσιανᾰ́
κλητική ὦ!		Ἀσιανοί		Ἀσιαναί		Ἀσιανᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	Ἀσιανώ	τὼ	Ἀσιανᾱ́	τὼ	Ἀσιανώ
γεν-δοτ	τοῖν	Ἀσιανοῖν	τοῖν	Ἀσιαναῖν	τοῖν	Ἀσιανοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ἀσιανός, -ή, -όν

• (πατριδωνυμικό) ο κάτοικος της Ασίας, ο Ασιανός

Κύριο όνομα

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀσιανός	οἱ	Ἀσιανοί
γενική	τοῦ	Ἀσιανοῦ	τῶν	Ἀσιανῶν
δοτική	τῷ	Ἀσιανῷ	τοῖς	Ἀσιανοῖς
αιτιατική	τὸν	Ἀσιανόν	τοὺς	Ἀσιανούς
κλητική ὦ!		Ἀσιανέ		Ἀσιανοί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀσιανώ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀσιανοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ἀσιανός αρσενικό

• ανδρικό όνομα

Αναφορές

• Ἀσιανός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• Ἀσιανός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press
• Thomas Corsten 2010 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. V.A: Coastal Asia Minor. Pontos to Ionia, Oxford: Oxford University Press
• P. M. Fraser, E. Matthews and R. W. V. Catling 2005 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. IV: Macedonia. Thrace, Northern Shores of the Black Sea, Oxford: Oxford University Press