ἄζυξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἄζῠγ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄζυξ	οἱ/αἱ	ἄζυγες
γενική	τοῦ/τῆς	ἄζυγος	τῶν	ἀζύγων
δοτική	τῷ/τῇ	ἄζυγῐ	τοῖς/ταῖς	ἄζυξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄζυγᾰ	τοὺς/τὰς	ἄζυγᾰς
κλητική ὦ!		ἄζυξ		ἄζυγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄζυγε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀζύγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄζυξ < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἄζυξ, -ῠγος αρσενικό ή θηλυκό, και σε επιθετική λειτουργία

1. που δεν υπόκειται σε ζυγό, που δεν αποτελεί ζευγάρι, άγαμος

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἰφιγένεια ἐν Αὐλίδι, στίχ. 805 (805-808)

   οἳ μὲν γὰρ ἡμῶν, ὄντες ἄζυγες γάμων, | οἴκους ἐρήμους ἐκλιπόντες ἐνθάδε | θάσσουσ᾽ ἐπ᾽ ἀκταῖς, οἳ δ᾽ ἔχοντες εὔνιδας | ἄπαιδες·

   Άλλοι από μας, ανύπαντροι, | τα σπίτια αφήσανε έρμα | και κάθονται δω χάμω στ᾽ ακρογιάλι, κι άλλοι είναι παντρεμένοι, | απ᾽ τα παιδιά τους όμως μακριά·

   Μετάφραση (1972) Η Ιφιγένεια στην Αυλίδα: Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

   ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Βάκχαι, στίχ. 694

   νέαι παλαιαὶ παρθένοι τ᾽ ἔτ᾽ ἄζυγες.

   νέες, γριές και ανύπαντρα κορίτσια.

   Μετάφραση χ.χ.: Θ. Κ. Στεφανόπουλος, Αθήνα: Κίχλη @greek‑language.gr

2. (για τη θεά Αθηνά) παρθένος θεά
3. μόνος, απομονωμένος

   ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Πολιτικά, 1.1253a @poesialatina.it

   ἅμα γὰρ φύσει τοιοῦτος καὶ πολέμου ἐπιθυμητής, ἅτε περ ἄζυξ ὢν ὥσπερ ἐν πεττοῖς.

   αφού είναι εκ φύσεως τέτοιος και φιλοπόλεμος, όπως ακριβώς το απομονωμένο πιόνι στους πεσσούς.

   Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

Πηγές

• ἄζυξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄζυξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.