ἀντροδίαιτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀντροδίαιτος	τὸ	ἀντροδίαιτον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀντροδιαίτου	τοῦ	ἀντροδιαίτου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀντροδιαίτῳ	τῷ	ἀντροδιαίτῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀντροδίαιτον	τὸ	ἀντροδίαιτον
κλητική ὦ!		ἀντροδίαιτε		ἀντροδίαιτον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀντροδίαιτοι	τὰ	ἀντροδίαιτᾰ
γενική	τῶν	ἀντροδιαίτων	τῶν	ἀντροδιαίτων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀντροδιαίτοις	τοῖς	ἀντροδιαίτοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀντροδιαίτους	τὰ	ἀντροδίαιτᾰ
κλητική ὦ!		ἀντροδίαιτοι		ἀντροδίαιτᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀντροδιαίτω	τὼ	ἀντροδιαίτω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀντροδιαίτοιν	τοῖν	ἀντροδιαίτοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀντροδίαιτος < αρχαία ελληνική ἄντρον + -δίαιτος (< δίαιτα)

Επίθετο

ἀντροδῐ́αιτος, -ος, -ον

• αντροδίαιτος, σπηλαιοδίαιτος

Πηγές

• ἀντροδίαιτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.