ἀλφάβητον
Νέα ελληνικά (el)
επεξεργασία| καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση) | ||||||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | τὸ | ἀλφάβητον | τὰ | ἀλφάβητα | ||||
| γενική | τοῦ | ἀλφαβήτου | τῶν | ἀλφαβήτων | ||||
| δοτική | τῷ | ἀλφαβήτῳ | τοῖς | ἀλφαβήτοις | ||||
| αιτιατική | τὸ | ἀλφάβητον | τὰ | ἀλφάβητα | ||||
| κλητική ὦ! | ἀλφάβητον | ἀλφάβητα | ||||||
| 2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||||||
Ετυμολογία
επεξεργασία
- ἀλφάβητον < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἀλφάβητος (αρσενικό) με μεταπλασμό σε ουδέτερο κατά την αιτιατική ενικού ἀλφάβητον
Κλιτικός τύπος ουσιαστικού
επεξεργασία
ἀλφάβητον ουδέτερο (καθαρεύουσα)
- το αλφάβητο
- ※ Αδαμάντιος Κοραής, Άτακτα, Δύο ποιήματα του Θεοδώρου του Προδρόμου, Εν Παρισίοις, 1828, σελ.234
- ≈ συνώνυμα: ἀλφάβητος (θηλυκό)
Αναφορές
επεξεργασία
Πηγές
επεξεργασία
- ἀλφάβητος νεώτ. -ος (η) και -ον σελ.301 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
Κλιτικός τύπος ουσιαστικού
επεξεργασία
Πηγές
επεξεργασία
- ως θηλυκό, σελ.17 - Somavera, Alessio da / Ἀλέξιος ὁ Σουμαβέραιος (1709), Θησαυρός της ρωμαϊκής και της φραγκικής γλώσσας. Στο Παρίτζι: Από την τυπογραφίαν του Μιχαήλ Γκινιάρδ, ͵αψ΄ θ΄. Τesoro della lingua greca-volgare ed italiana. Parigi:Appresso Michele Guignard, M.DCC.IX. @anemi
- σελ.242, Τόμος 1ος - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία. Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.
Αρχαία ελληνικά (grc)
επεξεργασία Κλιτικός τύπος ουσιαστικού
επεξεργασία
ἀλφάβητον αρσενικό (ελληνιστική κοινή)