ἀλλούβιον

Νέα ελληνικά (el)

καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	ἀλλούβιον	τὰ	ἀλλούβια
γενική	τοῦ	ἀλλουβίου	τῶν	ἀλλουβίων
δοτική	τῷ	ἀλλουβίῳ	τοῖς	ἀλλουβίοις
αιτιατική	τὸ	ἀλλούβιον	τὰ	ἀλλούβια
κλητική ὦ!		ἀλλούβιον		ἀλλούβια
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀλλούβιον < (λόγιο δάνειο) μεσαιωνική λατινική alluvium (πλημμύρα) < λατινική alluvius

Ουσιαστικό

ἀλλούβιον ουδέτερο

• (καθαρεύουσα) το Αλλούβιο, η Αλλούβια Εποχή, → δείτε Ολόκαινο , η σύγχρονη γεωλογική εποχή

Δείτε επίσης

• αλλούβιο (νέα ελληνικά)

Πηγές

• ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
  ΣτΕ: Το λήμμα, με πεζό αρχικό γράμμα, όπως το ουδέτερο επίθετου, και όχι όπως γράφονται με αρχικό κεφαλαίο τα κύρια ονόματα (Ἀλλούβιον) για τις ονομασίες των γεωλογικών εποχών.

  ※  «ἡ περίοδος τοῦ συγχρόνου γεωλογικοῦ αἰῶνος, τῆς ὁποίας οἱ σχηματισμοὶ (ἐπικλύσεις τῆς θαλάσσης, προσχώσεις τῶν ποταμῶν κττ.) τελοῦνται ὑπὸ τὰς ὄψεις ἡμῶν· ἄλλως, ὁλόκαινος περίοδος.»