ἀκανθόχοιρος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀκανθόχοιρος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ἀκανθόχοιρος

Ουσιαστικό

ἀκανθόχοιρος αρσενικό

• (θηλαστικό ζώο) σκαντζόχοιρος

  ※  11ος αιώνας ⌘ Μιχαὴλ Ψελλός, Poemata, @catholiclibrary.org

  ἐχῖνος πολυώνυμον· ζῷον καὶ εἶδος χύτρας ὅ τε μὴν ἀκανθόχοιρος καὶ ἡ γαστὴρ καὶ πόλις.

Άλλες μορφές

• 'κανθόχοιρος

Πηγές

• ἀκανθόχοιρος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.146, Τόμος 1 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ἀκανθόχοιρος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἀκανθόχοιρος	οἱ	ἀκανθόχοιροι
γενική	τοῦ	ἀκανθοχοίρου	τῶν	ἀκανθοχοίρων
δοτική	τῷ	ἀκανθοχοίρῳ	τοῖς	ἀκανθοχοίροις
αιτιατική	τὸν	ἀκανθόχοιρον	τοὺς	ἀκανθοχοίρους
κλητική ὦ!		ἀκανθόχοιρε		ἀκανθόχοιροι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀκανθοχοίρω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀκανθοχοίροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀκανθόχοιρος (ελληνιστική κοινή) < ἄκανθα + χοῖρος

Ουσιαστικό

ἀκανθόχοιρος, -ου αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (θηλαστικό ζώο) σκαντζόχοιρος

  ≈ συνώνυμα: ἐχῖνος

Πηγές

• ἀκανθόχοιρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.