χοῖρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χοῖρος < ομόρριζο των χήρ (ακανθόχοιρος) και του χέρσος

Ουσιαστικό

χοῖρος αρσενικό

1. ο χοίρος, το γουρούνι, συνήθως ο νεαρός, το γουρουνόπουλο
2. τα γυναικεία γεννητικά όργανα, το αιδοίο

Συγγενικά

• χοίρα (η γουρούνα, το θηλυκό)
• χοιράς-άδος (ως ουσιαστικό σκόπελος, αλλά και πρήξιμο, ως επίθετο χαμηλός, κοντός)
• χοίρειος,α,ον και χοίρεος, ος, ον (χοιρινός)
• χοιρίδιον, χοιρίον, χοιρίσκος
• χοιρίνη (μικρό κοχύλι για δικαστικές ψήφους)
• χοίρινος (από δέρμα χοίρου)