ἀδείμαντος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἀδείμαντος	τὸ	ἀδείμαντον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀδειμάντου	τοῦ	ἀδειμάντου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀδειμάντῳ	τῷ	ἀδειμάντῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἀδείμαντον	τὸ	ἀδείμαντον
κλητική ὦ!		ἀδείμαντε		ἀδείμαντον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἀδείμαντοι	τὰ	ἀδείμαντᾰ
γενική	τῶν	ἀδειμάντων	τῶν	ἀδειμάντων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀδειμάντοις	τοῖς	ἀδειμάντοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀδειμάντους	τὰ	ἀδείμαντᾰ
κλητική ὦ!		ἀδείμαντοι		ἀδείμαντᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀδειμάντω	τὼ	ἀδειμάντω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀδειμάντοιν	τοῖν	ἀδειμάντοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀδείμαντος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀδείμαντος, -ος, -ον

1. ατρόμητος

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘Πίνδαρος, Ισθμιόνικοι, ΗΡΟΔΟΤῼ ΘΗΒΑΙῼ ΑΡΜΑΤΙ, 1.13-1.14 @scaife.perseus

   ἐν ᾇ καὶ τὸν ἀδείμαντον Ἀλκμήνα τέκεν | παῖδα,

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘Πίνδαρος, Νεμεόνικοι, ΘΕΑΙῼ ΑΡΓΕΙῼ ΠΑΛΑΙΣΤῌ, 10.18 @scaife.perseus

   σπέρμ' ἀδείμαντον φέρων Ἡρακλέος

   κομίζοντας το ατρόμιτο σπέρμα του Ηρακλή

   Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

2. αυτός που δεν προξενεί φόβο, εκεί όπου δεν υπάρχει φόβος

Παράγωγα

• ἀδειμάντως (επίρρημα)

Συγγενικά

• Ἀδείμαντος
• → και δείτε τη λέξη δεῖμα

Πηγές

• ἀδείμαντος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀδείμαντος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.